پژوهشکده مطالعات وقف و نیکوکاری (خیرماندگار) کشف «خود» و زیستن با «دیگری» جایگاه نهادهای خیریه در ارتقای کارکرد تأمین مالی خرد به منظور فقر زدایی | دکتر محمد سلیمانی خیریهها در جهت خانهدار کردن نیازمندان گام بردارند. نوآوری اجتماعی در جوامع محلی با تأکید بر تجربیات جهانی در حوزه پیشرفت راههایی برای توسعه امر خیر در نسبت با پیشرفت کشور برونسپاری تحول اجتماعی | سوزان کاتس واتکینز. آن سوییدلر و توماس هانان (ترجمه: احمد سعیدی) درسهایی از Santé Diabète در مالی | استفان بسانکن و همکاران (ترجمه: فاطمه عبدالعظیم بیگ) سازمانهای غیردولتی و مسئله بیکاری | علیرضا اسکندرینژاد سازمانهای غیردولتی و نقش آنها در توسعه پایدار جامعه | زینالعابدین نور حسنی و همکاران (ترجمه: فاطمه عبدالعظیم بیگ) فرهنگ نیکوکاری نا امنی روانی جامعه را از بین میبرد رشد خیریهها در نقشه پیشرفت کشور | محسن الیگودرز کوششها و کشمکشها در نسبت نیکوکاری با پیشرفت ایران | نعمتالله موسیپور کارکردهای نیکوکاری در پیشرفت کشور | سید حسین سیدی شماره ۹ (بهار ۱۴۰۲) شماره ۸ (پاییز و زمستان ۱۴۰۱) اطعام پایدار بر پایه کرامت انسانی نقش آستانهای مقدس در اشاعه فرهنگ اطعام و نیکوکاری | محمدرضا مداحی استعاره اجتماعی از یک دستور الهی | مریم محمدی مردم فقیر بازیچه نیستند | حسین شیخ
کنشهای دولت در حوزه فقرزدایی معمولاً در قالب اعطای تسهیلات یارانهای یا اعطای کمکهای مستقیم به اقشار آسیبپذیر با اتکا به منابع مالی دولتی دنبال میشود و بررسیهای مختلف بهعدم موفقیت هر دو روش در رفع فقر اشاره میکنند. مهمترین ضعفهای تسهیلات یارانهای آن است که اولاً فراگیر نیست، ثانیاً فقط یک بار عرضه میشود و ثالثاً دولت، نظام انگیزشی کاملی برای رصد اثربخشی این وامها ندارد.
در طول سالهای پس از انقلاب تلاشهای بسیاری جهت فقرزدایی در کشور انجام شده است که برخی موفق و بعضی ناموفق بودهاند. در اینجا چهار نمونه از تجربیات موفق محرومیتزدایی برای آشنایی خوانندگان با فرآیند و شیوۀ کار آنها نقل میشود. این مطالب بر اساس مجموعه مستندهای «خرم شهر» به تهیهکنندگی و کارگردانی «مهدی فارسی» تدوین شده است که از نظر میگذرد.
با مالیاتهای فعلی، فقیر را فقیرتر و اغنیا را غنیتر میکنیم. در کشورهای غربی که مسلمان نیستند، از ثروتمندان مالیات میگیرند و به فقرا میدهند. کسی که مالیاتش را نپردازد، محاکمه و زندان میشود. ولی کسی که پول ندارد، زندانی نمیشود، اسلام هم همین را میگوید.
فقر مانعی اساسی در تحقق اهداف توسعه پایدار است. کشورهای جهان نیز به این مهم دست یافتهاند که حتی برای بقای بلندمدت خودشان ناچار به رفع این مشکل هستند. از آنجا که فقر معضلی جهانی است، راهحلی جهانی نیز میطلبد، ازاینرو لازم است که برنامههای فقرزدایی در سطح جهان بهگونهای ریشهای پیگیری شود. در این مطلب تعهدات بینالمللی، دولتها و سازمانهای جهانی را مرور میکنیم و سهم هر یک برای ریشهکنی فقر را بررسی میکنیم.
فقر پدیدهای است که طی دورههای تاریخی، دگرگونی معنایی و تجربی زیادی به خود دیده است. تعابیر این واژه در متون و عصرهای تاریخی آنقدر متمایز از هم است که معانی متفاوتی از آن مستفاد میشود. گاه رسیدن به عالیترین درجات اتصال به معبود معنا میشده است و گاهی هم نداشتن دسترسی مناسب به نیازهای زیستی، گاهی جزء فضایل به شمار میرفته است و گاهی جزء رذایل
تعاریف مختلفی از فقر و شیوههای متفاوتی نیز برای مقابله با آن وجود دارد. امروزه، تلاشهای گستردهای برای رفع فقر در مناطق مختلف جهان و ایران جریان دارد که هرکدام از موضعی به این مهم میپردازند. در این خصوص، برای رسیدن به تعریفی واقعگرایانه و نقد جریانهای داخلی با «هامون طهماسبی» به گفتوگو نشستهایم.
کتاب «دیگردوستی موثر» با ترجمه آرمین نیاکان و مقدمههایی از مصطفی ملکیان و محمدرضا جلائیپور که چاپ نخست آن توسط نشر نی در سال 1398 به بازار عرضه شد، شامل چهار بخش «دیگر دوستی موثر»، «چگونه بیشترین خیر را برسانیم؟»، «انگیزه و توجیه» و «انتخاب اهداف و سازمانها» است.
فعالیت این شبکه از جنس راهبری است بهعنوان مثال وقتی یک ورزشکار و فعال اجتماعی موثر که مورد اعتماد جامعه است، به فعالیتهای خیرخواهانه ورود پیدا میکند، کار بزرگی اتفاق میافتد و مردم جامعه پیرو نخبگان فرهنگی و هنری به سمت فعالیتهای خیرخواهانه پیش میروند؛ در حالی که عرصههای مهمی بدون متولی باقی مانده است.
تیم فوتسال سیمرغ با الهام از همان مرغ افسانهای ایران زمین پذیرای ماست. در فضایی صمیمانه و پر نشاط با چند تن از اعضاء تیم به گفتگو نشستیم. چرایی تشکیل تیم، ارتباط آن با فیفا و فدراسیون فوتبال، یافتن مشکلات مجموعههای خیریه مردم نهاد و چالشهای قانونی فعالیت این قبیل موسسهها از جمله مواردی بود که در این گفتگوی کوتاه بیان شد.
کار مردم را باید به خودشان واگذار کرد، زیرا دولت کارفرمای خوبی نیست. حالا در این مسیر باید توجه داشت کار خیریه مدام و همیشگی، که موجب توسعه آموزش و بهداشت و رشد زیر ساختهای کشور بشود، صرفاً با کارهای خیر موردی متفاوت است و بجز پول و دل پاک، نیاز به تخصص، تجربه و آگاهی دارد.
محروم بودن آنجا ابزاری است برای این دریافتیهای بیپایان، لذا باید بگویم عملکرد برخی در مناطق محروم و برای آنها به جای محرومیت زدایی، محرومیتزایی است؛ در حالیکه در همان مناطق انبوهی از استعداد و ظرفیتهای طبیعی و خدادای است که کافیست با تغییر نگاه و جهت دادن صحیح به کمکها، تبدیل به قطبهای کشاورزی گردشگری و اقتصادی شوند و محرومیتهای آنان نیز برای همیشه پایان یابد.