پژوهشکده مطالعات وقف و نیکوکاری (خیرماندگار) کشف «خود» و زیستن با «دیگری» جایگاه نهادهای خیریه در ارتقای کارکرد تأمین مالی خرد به منظور فقر زدایی | دکتر محمد سلیمانی خیریهها در جهت خانهدار کردن نیازمندان گام بردارند. نوآوری اجتماعی در جوامع محلی با تأکید بر تجربیات جهانی در حوزه پیشرفت راههایی برای توسعه امر خیر در نسبت با پیشرفت کشور برونسپاری تحول اجتماعی | سوزان کاتس واتکینز. آن سوییدلر و توماس هانان (ترجمه: احمد سعیدی) درسهایی از Santé Diabète در مالی | استفان بسانکن و همکاران (ترجمه: فاطمه عبدالعظیم بیگ) سازمانهای غیردولتی و مسئله بیکاری | علیرضا اسکندرینژاد سازمانهای غیردولتی و نقش آنها در توسعه پایدار جامعه | زینالعابدین نور حسنی و همکاران (ترجمه: فاطمه عبدالعظیم بیگ) فرهنگ نیکوکاری نا امنی روانی جامعه را از بین میبرد رشد خیریهها در نقشه پیشرفت کشور | محسن الیگودرز کوششها و کشمکشها در نسبت نیکوکاری با پیشرفت ایران | نعمتالله موسیپور کارکردهای نیکوکاری در پیشرفت کشور | سید حسین سیدی شماره ۹ (بهار ۱۴۰۲) شماره ۸ (پاییز و زمستان ۱۴۰۱) اطعام پایدار بر پایه کرامت انسانی نقش آستانهای مقدس در اشاعه فرهنگ اطعام و نیکوکاری | محمدرضا مداحی استعاره اجتماعی از یک دستور الهی | مریم محمدی مردم فقیر بازیچه نیستند | حسین شیخ
کنشهای دولت در حوزه فقرزدایی معمولاً در قالب اعطای تسهیلات یارانهای یا اعطای کمکهای مستقیم به اقشار آسیبپذیر با اتکا به منابع مالی دولتی دنبال میشود و بررسیهای مختلف بهعدم موفقیت هر دو روش در رفع فقر اشاره میکنند. مهمترین ضعفهای تسهیلات یارانهای آن است که اولاً فراگیر نیست، ثانیاً فقط یک بار عرضه میشود و ثالثاً دولت، نظام انگیزشی کاملی برای رصد اثربخشی این وامها ندارد.
اساسا رهیافت کارآمد فرهنگی، رهیافت محلهگرا، زیستبومگرا و شهرسنتگراست. فعالیتهای فرهنگی هولدینگ و کلیگرا مخصوصا در زمان فعلی جوابگو نیست. فعالیتهای عمیق و نقطهزن پیروز است. بهترین مسیر که دولت میتواند کمک کند توسعه حکمرانی محله و راهبری چالشهای محله است. حتما باید به این سمت برویم
یکی از نخستین اقدامات سرتیپ دکتر امیرخان امیر اعلم در سمت ریاست بهداری قشون، انحلال اداره صحیه قشونی و تشکیل سازمان بهداری قشون بر اساس قواعد مرسوم در ارتشهای پیشرفته بود. پس از آن مسئولیت یافت تا بهداری ژاندارمری کشوری را نیز بنیان بگذارد.
در دانشگاه ما اخلاق مدنی امکان رشد ندارد. اخلاق مدنی اخلاقی است که بر اساس آموزههای آن افراد یاد میگیرند که نه برای خوشامد نظام سیاسی یا ایدئولوژیک، بلکه برای فضیلتهای خودشان، برای تربیت خودشان و برای ارزشهایی که آزادانه انتخاب کردهاند، تلاش نموده و در بستر آن رشد پیدا کنند.
رشد ساخت و توسعه مدارس جدید در دوره مظفری، به ویژه با تشکیل انجمن معارف در تهران و تبریز روند صعودی به خود میگیرد، در همین زمان است که با نخستین نشانههای وقف با رویکردی نوین در توسعه مدارس ایران مواجه میشویم.
دامنه فعالیتهای امر خیر در جهان کنونی بسیار گسترده شده است. به فراخور این گستردگی حوزه نفوذ نهادهای خیریه نیز از عمق بیشتری برخوردار شده و این امر اگرچه در ظاهر میتواند مثبت قلمداد شود، اما همزمان به عنوان چالش و نقطه ضعف نهادهای خیریه قلمداد شده و به سوء استفادههای بسیاری منجر شده است.
انجمن خواتین، انجمن مخدرات وطن، جمعیت نسوان وطنخواه، شرکت خیریه خواتین ایران، نشریه زبان زنان، انجمن آزمایش بانوان، کانون صنفی بانوان و بسیاری دیگر از تشکلهای زنانه از آغازین روزهای نهضت مشروطه تا پایان سلطنت پهلوی اول، شکل گرفت و با فعالیت خود زمینه حضور اجتماعی زنان را در سپهر سیاسی ـ اجتماعی جامعه فراهم ساخت.
دولت مدرن، با واگذاری مسئولیتهای عمومی به نهادهای غیردولتی و غیرانتفاعی، در عمل به سمت کوچک شدن خود گام برداشته و به تقویت جامعه مدنی در نتیجه گسترده شدن حوزههای عملیاتی و ماموریتهای اجتماعی آن میپردازد.
در آئین زرتشت، بیماری، فقر، بیسوادی و نظایر آن نمودهایی از غلبه نیروی اهریمنی است. به همین سبب معتقدان به این آئین طبق آموزههای اوستا در تقویمهای دینی خود روزهایی از سال را تحت عنوان «گاهنبار»، به اطعام فقرا و نیایش اختصاص دادهاند.
دکتر محمود افشار یزدی اعتقاد داشت برای حفظ یکپارچگی، ایجاد و استحکام وحدت ملی باید در راه شناخت و گسترش زبان فارسی کوشید و اقوام ایرانی را ترغیب ساخت تا زبان فارسی را در کنار زبان قوم خویش استفاده کنند. این کار نهتنها باعث وحدت ملی میشود، بلکه دست بیگانگان را برای ایجاد چنددستگی در میان مردم ایران کوتاه میکند.
سازمانهای مردم نهاد با کارکردهای متفاوت امکان آن را پیدا میکنند تا از کنشهای جمعی، حوزههای عمومی بسازند. همچنین اشاره کردیم که این توانایی تا پیش از عصر مدرن تنها در اختیار نهاد مذهب قرار داشت، اما پس از مدرنیته نهادهای دیگری نیز حائز چنین استعدادی شدند.