موزه قرآن و کتابت تبریز از جمله گنجینههای ایران است که در آن نسخههای نفیس قرآنی، نسخ خطی، ظروف و اشیاء متبرک به آیات قرآن و … نگاهداری میشود. از جمله مهمترین و با ارزش‌ترین اثری که میتوان به آن اشاره داشت نسخه‌ای تک برگ روی پوست آهو است که با خط کوفی آیاتی از قرآن بر آن نقش بسته است. این نسخه دستنویس منسوب به حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است.
از دیگر آثار موجود در این گنجینه میتوان به کوچک‌ترین قرآن طلاکاری شده موجود در ایران و لوح سنگی به خط عیلامی مربوط به دوره عیلامیان اشاره کرد. همچنین مجموعه نفیسی از قرآنهای کتابت شده توسط هنرمندانی نظیر درویش عبدالمجید، علی‌رضا عباسی، علاءالدین بیگ تبریزی، محمدحسین تبریزی، ملاعبدالباقی تبریزی، میرزا طاهر خوشنویس، میرزا محمد شفیع تبریزی، علینقی شیرازی و میرعماد حسنی در کنار آثار دیگری از جمله انواع قلمدان‌های مقوایی مذهب دارای نقوش مینیاتوری و روکش لاکی، انواع پلاک‌های فلزی منقوش به ادعیه و اوراد، جوهردان فلزی متعلق به دوره قاجار، ظروف چینی، پیراهن قسم، سنگ مرمر منقوش متعلق به دوران طهماسب اول و سفالی مزین به آیات قرآنی در معرض نمایش عموم قرار گرفته است.
مکان موزه قرآن و کتابت که در سال۱۳۸۰ به بهره‌برداری رسید، در مسجد صاحب‌الامر و در مرکز شهر تبریز میباشد. قدمت این مسجد تاریخی به دوران صفویه باز می‌گردد و علاوه بر قدمت تاریخی به سبب نوع معماری، گچ‌کاری‌ها و تزئینات داخلی اثری ارزنده و حائز اهمیت است.
مسجد صاحب‌الامر یا سلطنتی با فرمان شاه طهماسب در جوار مهرانرود و بر خرابههای یک معبد میترایی ساخته شد. سال‌ها بعد و در جریان تسلط عثمانی ها بر تبریز در سال ۱۰۴۵ هجری قمری، مسجد ویران و تنها دو طاق مرمری منقوش از آن باقی ماند. این روال ادامه داست تا اینکه در نهایت بار دیگر در زمان سلطنت شاه سلطان حسین، با دستور میرزا محمدابراهیم خان (وزیر آذربایجان)، مسجد دوباره‌سازی شد.
زلزله مهیب سال ۱۱۹۳ هجری قمری بار دیگر به مسجد آسیب رساند و آن را تخریب کرد. بازسازی مجدد مسجد بیش از یک سده به تاخیر افتاد تا اینکه در نهایت در سال ۱۲۶۶، میرزا علی اکبرخان، مترجم کنسولگری روس هزینه مرمت و بازسازی آن را پذیرفت و همزمان ضمن آینه کاری بخشی از محوطه داخلی مسجد، در یکی از صحن‌های آن نیز اقدام به ساخت مدرسه اکبریه نمود. مسجد کنونی باقیمانده همین دوره بازسازی شده است. با این حال کماکان آثاری از ادوار مختلف تاریخی در آن مشاهده میشود، از جمله طاق‌های باقی مانده از دوره شاه طهماسب صفوی که یکی از آنها در دالان ورودی موزه و دیگری داخل شبستان مسجد واقع شده است. لوسترها و چلچراغ‌های مسجد نیز از هدایای بریتانیایی‌ها به این مسجد در دوران قاجاریه است.
