- امروز : یکشنبه - ۹ آذر - ۱۴۰۴
- برابر با : Sunday - 30 November - 2025
::: آخرین مطالب
«بافت مهر» فرش و نیکوکاری شماره ۱۳ (پاییز و زمستان ۱۴۰۳)
تعاون و نیکوکاری شماره ۱۱ (زمستان ۱۴۰۲)
هلال نیکی شماره ۱۲ (بهار و تابستان ۱۴۰۳)
سازمان جوانان بستر بشر دوستی، کار آفرینی، حمایت از تحصیل و ترویج فرهنگ مهرورزی
ایجاد شخصیت در نوجوانان صلیب سرخ
پیوند نیکوکاری و هنر
زئوس خدای غریبه ها
از خطر بی ثباتی تا فرصت مهارت افزایی
انتظار به حق خیرین از هلال احمر (مصاحبه با وحید سلیمی رئیس سازمان داوطلبان هلال احمر)
از جشن جویروبی تا عروس ربایی
سیزدهمین شماره از فصلنامه «آوای خیر ماندگار» با محوریت فرش و نیکوکاری رونمایی شد / تقدیر از نیکوکارانِ هنر فرش
قدمت هلال
باور به توانمندی، یاریگری در اطلاع رسانی (مصاحبه با مریم یار قلی مسئول باشگاه باور هلال احمر)
هلال نیکی
الگو سازی کارافرینی اجتماعی برای ایران یک ضرورت است(گفتگو با نسیم یادگار)
موندراگون
تعاونی ها هماهنگ ساز های اقتصادی بسیار موثری هستند
نگاهی به نهضت تعاون در ایتالیا
امضاء برای نیکی (امضا تناولی)
نیکوکاری فناورانه شماره۱۰ (تابستان وپاییز ۱۴۰۲)
مرتضی رحیم نواز
تاریخچه جمعیت هلال احمر در ایران | مرتضی رحیم نواز
یکی از نخستین اقدامات سرتیپ دکتر امیرخان امیر اعلم در سمت ریاست بهداری قشون، انحلال اداره صحیه قشونی و تشکیل سازمان بهداری قشون بر اساس قواعد مرسوم در ارتشهای پیشرفته بود. پس از آن مسئولیت یافت تا بهداری ژاندارمری کشوری را نیز بنیان بگذارد.
دیگرخواهی آئین مشترک انسانی است
در دانشگاه ما اخلاق مدنی امکان رشد ندارد. اخلاق مدنی اخلاقی است که بر اساس آموزه‌های آن افراد یاد می‌گیرند که نه برای خوشامد نظام سیاسی یا ایدئولوژیک، بلکه برای فضیلت‌های خودشان، برای تربیت خودشان و برای ارزش‌هایی که آزادانه انتخاب کرده‌اند، تلاش نموده و در بستر آن رشد پیدا کنند.
مذهب و خیریه در ایران باستان | مرتضی رحیم‌نواز
در آئین زرتشت، بیماری، فقر، بیسوادی و نظایر آن نمودهایی از غلبه نیروی اهریمنی است. به همین سبب معتقدان به این آئین طبق آموزه‌های اوستا در تقویم‌های دینی خود روزهایی از سال را تحت عنوان «گاهنبار»، به اطعام فقرا و نیایش اختصاص داده‌اند.
نگاهی کوتاه به خیریه در ایران باستان | مرتضی رحیم نواز
تمدنهای باستانی برای حفظ سرمایههای انباشت شده حکومت از نوعی سازمان شبیه موقوفات اسلامی برخوردار بودند که وظیفه صیانت از آنها را در گذر زمان بر عهده داشتند. این سرمایه در گردش، از یک سو حکومت را همواره سرشار از ثروت و قدرت ساخته و از سوی دیگر طبقات اجتماعی را نیز از سود عملکرد آن بهره‌مند مینمود.
شماره ۹ (بهار ۱۴۰۲)
شماره ۸ (پاییز و زمستان ۱۴۰۱)
شماره ۷ (بهار ۱۴۰۱)
شماره ۶ (زمستان ۱۴۰۰)
شماره ۵ (تابستان ۱۳۹۹)
