- با توجه به این که شعار اصلی سازمان داوطلبان ایجاد نقطه اتصال توان توانمندان به نیاز نیازمندان، نسبت نیکوکاری و هلال احمر را برای ما بفرمایید؟ و جنبه های فعالیت نیکوکارانه بخش داوطلبان هلال احمر را بیان کنید؟
هلال احمر به‌عنوان بزرگترین سازمان امدادی و نهاد بشردوستانه کشور برای دستیابی به اهداف چهارگانه و جهان شمول خود از جمله تسکین آلام بشری و تامین سلامت و پاسداشت کرامت انسان ها، از ظرفیتهای مردمی و شبکه داوطلبی استفاده می کند. سازمان داوطلبان یکی از مهمترین سازمان های تابعه جمعیت هلال احمر است و بزرگترین شبکه داوطلبی را برای ارائه خدمات انسان دوستانه در اختیار دارد.این سازمان وظیفه دارد از ظرفیت توان توانمندان برای رفع نیاز نیازمندان بهره برده و آن ها را نسبت به مسائل اجتماعی و نیازهای همنوعان حساس کند.
داوطلب جمعیت های ملی صلیب سرخ و هلال احمر بودن در سراسر دنیا، یک اعتبار است؛ از این رو جمعیت هلال احمر ایران نیز در سالهای اخیر با تمرکز بر جذب اقشار مختلف مردمی و صاحبان حرف، صنایع و مشاغل و تعامل با سمن ها و تشکلهای مردمی، سعی بر آن دارد تا شبکه‌ای از فعالیت انسان دوستانه و نیکوکارانه را به خصوص در زمان بروز حوادث گسترش دهد. به همین منظور نام جمعیت هلال احمر و سازمان داوطلبان با پشتوانه مردمی و داوطلبانه آن و از جمله خیرین و حامیان و انجام فعالیت‌های نیکوکارانه گره خورده است.
سازمان داوطلبان هلال احمر به‌عنوان بازوی نیکوکاری جمعیت هلال احمر، نقشی محوری در تسهیل ارتباط میان خیرین و نیازمندان ایفا می‌کند و با شعار “ایجاد نقطه اتصال توان توانمندان به نیاز نیازمندان” به دنبال بسیج منابع مردمی و استفاده از ظرفیتهای نیکوکارانه جامعه برای ارائه خدمات سلامت محور و معیشت محور به جامعه هدف است.
- فکر می کنید کدام قسمت و یا جنبه از فعالیت‌های هلال امکان مشارکت خیرین وجود داشته اما همچنان مورد غفلت یا عدم توجه خیرین قرار گرفته است؟ و چطور می توانند در این بخش کمک کننده باشند؟
زمانی یادداشتی از یکی از تسهیلگران اجتماعی ایران در زمینه تحول در امر خیرمطالعه می کردم که در آنجا اشاره شده بود:« امر خیر در کشور ما اساسا بر پلتفرمی هیبریدی از عاطفه و هیجان بنا شده است تا جایی که فرم های عاقلانه اش هم مانند مدرسه سازی باز به شکل تیپیکال در بستر فشار هنجاری قرار دارد.یعنی امر خیر تسلیم فهمی عوامانه از صورت بندی مظاهر توسعه یافتگی در ذهنیت جمعی جامعه می شود.بنابراین به نظر می رسد در امر خیر در اکثر شئون اش سانتی مانتال، بدون پژوهش و همچنین فاقد نگاه آینده پژوهانه است.»
ما نیازمند باز اندیشی در فرآیند امر خیر و ارتقا رویکرد پژوهشی مبتنی بر نیاز سنجی و نگاه آینده نگر به امر خیر در کشور هستیم. خوشبختانه در جمعیت هلال احمر و در سازمان داوطلبان طی چند سال اخیر نوع نگاه ما نسبت به منابع داوطلبی و مشارکت های خیرین تغییر شگرفی داشته است و در حال گذار از رویکرد معیشت محور و یا سلامت محور موقت با توزیع سبدهای معیشتی و غذایی به خانواده های کم برخوردار و یا پرداخت کمک هزینه درمان به بیماران نیازمند به سمت و سوی راهکارهای پایدار مانند توانمند سازی، اشتغال آفرینی و بازتوانی اقشار نیازمند هستیم که نمونه آن را در طرح نذر خدمت سال گذشته شاهد بودیم؛ ضمن آنکه خیرین و حامیان نیز ضمن استقبال از رویکرد جدید، با ما همراهی بیشتری در این خصوص نسبت به گذشته دارند.
در پایان به این نکته هم اشاره کنم که برخی جنبه‌ها از فعالیت های هلال احمر مانند آموزش و مهارت آموزی و همچنین حمایت‌های روانی-اجتماعی به اقشار آسیب‌پذیر ممکن است از توجه خیرین دور مانده باشد. خیرین می‌توانند با سرمایه‌گذاری در پروژه‌های آموزشی، مهارت‌آموزی و حمایت‌های روحی و روانی، تأثیر بیشتری در بهبود کیفیت زندگی افراد نیازمند بگذارند.
