پژوهشکده مطالعات وقف و نیکوکاری (خیرماندگار) کشف «خود» و زیستن با «دیگری» جایگاه نهادهای خیریه در ارتقای کارکرد تأمین مالی خرد به منظور فقر زدایی | دکتر محمد سلیمانی خیریهها در جهت خانهدار کردن نیازمندان گام بردارند. نوآوری اجتماعی در جوامع محلی با تأکید بر تجربیات جهانی در حوزه پیشرفت راههایی برای توسعه امر خیر در نسبت با پیشرفت کشور برونسپاری تحول اجتماعی | سوزان کاتس واتکینز. آن سوییدلر و توماس هانان (ترجمه: احمد سعیدی) درسهایی از Santé Diabète در مالی | استفان بسانکن و همکاران (ترجمه: فاطمه عبدالعظیم بیگ) سازمانهای غیردولتی و مسئله بیکاری | علیرضا اسکندرینژاد سازمانهای غیردولتی و نقش آنها در توسعه پایدار جامعه | زینالعابدین نور حسنی و همکاران (ترجمه: فاطمه عبدالعظیم بیگ) فرهنگ نیکوکاری نا امنی روانی جامعه را از بین میبرد رشد خیریهها در نقشه پیشرفت کشور | محسن الیگودرز کوششها و کشمکشها در نسبت نیکوکاری با پیشرفت ایران | نعمتالله موسیپور کارکردهای نیکوکاری در پیشرفت کشور | سید حسین سیدی شماره ۹ (بهار ۱۴۰۲) شماره ۸ (پاییز و زمستان ۱۴۰۱) اطعام پایدار بر پایه کرامت انسانی نقش آستانهای مقدس در اشاعه فرهنگ اطعام و نیکوکاری | محمدرضا مداحی استعاره اجتماعی از یک دستور الهی | مریم محمدی مردم فقیر بازیچه نیستند | حسین شیخ
کنشهای دولت در حوزه فقرزدایی معمولاً در قالب اعطای تسهیلات یارانهای یا اعطای کمکهای مستقیم به اقشار آسیبپذیر با اتکا به منابع مالی دولتی دنبال میشود و بررسیهای مختلف بهعدم موفقیت هر دو روش در رفع فقر اشاره میکنند. مهمترین ضعفهای تسهیلات یارانهای آن است که اولاً فراگیر نیست، ثانیاً فقط یک بار عرضه میشود و ثالثاً دولت، نظام انگیزشی کاملی برای رصد اثربخشی این وامها ندارد.
اسلام قائل به توان گفتمانسازی قرآن برای جهانی شدن است. این خوانش از دین برای جریان ساز بودن، نیازمند یک تفکر حمایت گر اجتماعی است. تجربه پیشین تمدن اسلامی بیانگر آن است که بخش مهمی از توان جامعه اعم از فکری و مالی باید به سمت وسوی آن برود که یک خواست آکادمیک یا محفلی را به نوعی مطالبه اجتماعی بدل سازد. در این مسیر نقش نهادهای حمایت گر مردمی مهم و تاثیرگذار است.
رفتار جامعه دینی مبتنی بر منافع جمعی است. حتی در زیست عارفانه که نمود فردیت در این قبیل جوامع به شمار میآید، رستگاری جمعی مورد نظر است. از این منظر حتی عرفان شرقی نیز نسبتی با جهان مدرن برقرار نمیکند و فردیت عارفانه برابر و همشأن فردیت مدرن نیست.
باید توجه داشت که بر اساس روایات اسلامی، مواسات مالی مصداق بهتری از کار خیر است. چون به نظر میرسد که گذشتن از مال برای انسان سخت است و به همین دلیل انجام کار خیر در امور مالی بیشتر تأکید شده است.
اگر نگاهی به فعالیتهای ایشان بیندازید، میبینید که نگران وضعیت جامعه بودند و برای همه اقشار جامعه دلسوزی میکردند. وقتی از بعد مادی نگاه کنید، میبینید که ایشان توجه ویژه به فقرا، سیر کردن و پوشاندن مساکین، کمک به ایتام، کمک به جوانان نیازمند و ... داشتند.
حضرت آیت الله مکارم از رئیس جمهور وقت خواسته بودند که برای صدور مجوز دانشگاه کمک کنند و ایشان هم عنایتی کرده بودند و این امر محقق شد. همچنین ۱۲ سال است که دانشجوی کارشناسی ارشد جذب میکنیم و در تلاش و برنامهریزی برای جذب دانشجوی دوره دکتری هستیم.
ترویج قرآن وظیفه هر مسلمان است اما همانطور که در فعالیتهای خیرخواهانه افرادی پیشروتر از دیگران هستند و به نام خیّر شناخته میشوند در فعالیتهای مرتبط با ترویج قرآن در جامعه افرادی را داریم که عمر و ثروت خود را در این راه هزینه کرده و میکنند، از این رو از اصطلاح خیّر قرآنی برای آنها استفاده میکنیم و ترویج قرآن را خیر قرآنی میشناسیم.
تحولات تاریخی در زمینه وقف و موقوفات در ایران پیش و پس از اسلام نمایانگر آن است که مردم و به بیانی واضحتر واقفان و خیرین همواره در شناخت نیازها و انصراف امکانات و بودجهها به سوی اولویتهای آن، چشمی تیز بین داشتهاند. مصادیق وقف بر حسب نیازهای زمان و اقتضائات بومی هر منطقه تغییر یافته است و با حفظ روحیه اصلی آن که قصد قربت به پروردگار و اراده خدمت به همنوعان است، پاسخی به تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جامعه بوده است.
هر داوطلبی میخواهد که با موسسهای که قابل احترام و اعتماد است و رویکردی شفاف دارد، همکاری کند. در یک موسسهی خیریه ارتباط میان کارمندان و داوطلبان باید به گونهای باشد که هر دو طرف از این ارتباط سود ببینند. چراکه در مجموع همه در موسسه به دنبال یک هدفاند.
وقف یکی از آموزههای دین اسلام است که از منظر تاریخی دارای کارکردهای مثبتی در اداره و آبادانی جوامع اسلامی داشته است. به لحاظ تاریخی، بسیاری از مساجد، جادهها، پلها، رصدخانهها و مراکز علمی و آموزشی طبق الگو و مفهوم وقف تأمین مالی شده اند. از جمله آنها میتوان به مدارس نظامیه، مدرسه موقوفه بنی سعد بخارا و مدرسه اسلامی قرطبه اشاره کرد.
سمنها میبایست حدوحدود ارتباطات خود با سایر کشورها را که از نظر امنیتی مخل امنیت داخلی نباشد، بدانند و از سوی دیگر نهادهای امنیت نیز میبایست ظرفیت بالای سمنهای دارای مجوز و مقامهای بینالمللی و پتانسیل خیرین ایرانی مقیم خارج از کشور را برای کمک به میهن اسلامی در مواقع بحرانی دقیقاً بشناسند.