تازه های نشر در حوزه نیکوکاری معماران عصر جدید «مهرجویی، راوی مشارکت!» یاوردهی؛ مرهم رنج برنج هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیّت… «جنبش خبر خوب» چگونه تأسیس شد؟ «آرشیت» یک فرهنگ و روش کار است فرهنگ نیکوکاری انلاین در حال توسعه است کرادفاندینگ میتواند به اعتماد افراد جامعه به همدیگر کمک کند Ussd اولین مسیر پرداخت نیک از راه دور یووارلا ( Yuvarla) شرکت اجتماعی در ترکیه آشنایی با اولین خیریۀ فعال دنیا در فضای رمزارز | مینا خاکی گزارش NONPROFIT TECH FOR GOOD از کاربرد فناوری در سازمانهای غیرانتفاعی( ۲۰۲۳) به دنبال استفاده از هوش مصنوعی در پلتفرم «مردمانیم» هستیم | کاظم قنبری آگاپه؛ پلتفرمی برای اقدامات بشردوستانه | زهرا حاتمی نگاهی به «همت جوانان»؛ یک خیریۀ مجازی در کشور | مریم داوری آشنایی با پلتفرم سایه | گفتگو با آقای محمدعلی سبحانی مزایای فناوریهای مالی(Fintech) در جذب سرمایه و کمک های مالی| مجید ولی محمدی پژوهشکده مطالعات وقف و نیکوکاری (خیرماندگار) کشف «خود» و زیستن با «دیگری»
کتاب حاضر، نظر به اهمیت عرصه کار خیر در آینده و به ویژه برای جوامع در حال توسعه، سازمان های مردم نهاد را مطالعه می کند. در ایران، فعالان و محققان و دانشمندان اجتماعی به بخش مردم نهاد هنوز توجه کافی نکرده اند؛ از این رو نتوانسته است از صورت سنتی و فردی، به حرکتی اجتماعی، به صورت راهبردی درآید. این در حالی است که توجه به این ظرفیت شاید بتواند تحولی جدی در راه نجات اقتصاد کشور ایجاد کند و در صورت رشد و گسترش، شاید بتواند به پیشبرد رفاه اجتماعی کمک بسزایی کند. محققان و مدیران حوزه اجتماعی در ایران باید اهمیت رویکرد علمی به بخش مردم نهاد را درک کنند و از علم و تجربیات دیگران در این حوزه استفاده کنند در مسیر ساخت بخش مردم نهاد بومی، قوی، متحدو اتحاد آور قدم بگذارند.
بر اساس گزارش پژوهشی خیریههای کشور استرالیا در سال ۲۰۱۹، مجموع درآمد آنها نزدیک به ۵۰ میلیارد دلار بود که از این مقدار تنها حدود ۸۳۰ میلیون دلار به حوزۀ رفاه اجتماعی اختصاص داشت. ضمن اینکه کمک معیشتی تنها بخشی از رفاه اجتماعی را شامل میشود.
بشردوستی اولین گام برای غلبه بر موانع و چالشهایی است که محققان در مطالعه جهانی بشردوستی با آن مواجه هستند، یکی از این مشکلات، پرداختن به مفاهیم است. یک پیشنهاد آزمایشی این است که هنگام مطالعه این پدیده در سطح جهانی، استفاده از کلمه بشردوستی با «سخاوت» جایگزین شود.
«شبکه مردمی سفره پدری» مجموعهای است برای تسهیلگری و گستراندن عرصه اطعام نیازمندان. این مجموعه با هم افزایی گروههای نیکوکار مردمی در خصوص شناسایی نیازمندان واقعی اطعام تشکیل و در حال تکامل شبکه اطعام خود در جغرافیای ایران است.
آیینهای جمعی نیازمند مولفههایی همگون میباشند. کنش رفتاری در این قبیل آئینها، به عناصری وابسته است که به آن موجودیت داده و امکان بروز آنها را فراهم سازد. یکی از این عناصر بنیادین، فضای عمومی است که در مواجهه با یک آئین جمعی، به یک «مکان ـ معنا»ی هویت بخش تبدیل میشوند.
استفاده از تصاویر ترحم برانگیز در جلب مخاطب، یکی از روشهای مؤسسات خیریه و خیّران مستقل است. موضوعی که بارها به آن نقد شده است؛ اما باز هر از چند گاهی در صفحات مجازی و رسانههای جمعی با آن مواجه میشویم. در این یادداشت با بررسی نمونههای خارجی و داخلی به این موضوع میپردازیم.
سیاستمداران جهان از گذشته تاکنون علاقه زیادی به تأسیس بنیادهای خیریه داشتهاند. آنها از این کار اهداف گوناگونی دارند. اهدافی که ممکن است یکی از آنها انجام اعمال انساندوستانه باشد. هرچند نباید به موضوعات این حوزه نگاه صفر و صدی داشت و بهطور حتم حضور سیاستمداران در امر خیر در بسیاری مواقع پرثمر بوده است. با این حال در این گزارش قصد داریم تا به مهمترین پروندههای فساد مقامات سیاسی جهان اشاره کنیم که مربوط به امور خیر است.
در طول سالهای پس از انقلاب تلاشهای بسیاری جهت فقرزدایی در کشور انجام شده است که برخی موفق و بعضی ناموفق بودهاند. در اینجا چهار نمونه از تجربیات موفق محرومیتزدایی برای آشنایی خوانندگان با فرآیند و شیوۀ کار آنها نقل میشود. این مطالب بر اساس مجموعه مستندهای «خرم شهر» به تهیهکنندگی و کارگردانی «مهدی فارسی» تدوین شده است که از نظر میگذرد.
فقر مانعی اساسی در تحقق اهداف توسعه پایدار است. کشورهای جهان نیز به این مهم دست یافتهاند که حتی برای بقای بلندمدت خودشان ناچار به رفع این مشکل هستند. از آنجا که فقر معضلی جهانی است، راهحلی جهانی نیز میطلبد، ازاینرو لازم است که برنامههای فقرزدایی در سطح جهان بهگونهای ریشهای پیگیری شود. در این مطلب تعهدات بینالمللی، دولتها و سازمانهای جهانی را مرور میکنیم و سهم هر یک برای ریشهکنی فقر را بررسی میکنیم.
فقر پدیدهای است که طی دورههای تاریخی، دگرگونی معنایی و تجربی زیادی به خود دیده است. تعابیر این واژه در متون و عصرهای تاریخی آنقدر متمایز از هم است که معانی متفاوتی از آن مستفاد میشود. گاه رسیدن به عالیترین درجات اتصال به معبود معنا میشده است و گاهی هم نداشتن دسترسی مناسب به نیازهای زیستی، گاهی جزء فضایل به شمار میرفته است و گاهی جزء رذایل
یکی از نخستین اقدامات سرتیپ دکتر امیرخان امیر اعلم در سمت ریاست بهداری قشون، انحلال اداره صحیه قشونی و تشکیل سازمان بهداری قشون بر اساس قواعد مرسوم در ارتشهای پیشرفته بود. پس از آن مسئولیت یافت تا بهداری ژاندارمری کشوری را نیز بنیان بگذارد.